Het is mooi om terug te kijken op een zeer leuk en leerzaam halfjaar waarin ik redactie-assistent bij de BMGN – Low Countries Historical Review was. COVID-19 maakt dat ik dit halfjaar toch ook als zeer vreemd wil typeren. Vanwege de coronamaatregelen is het mij afgelopen zomer welgeteld één keer gelukt om fysiek op het bureau in Amsterdam aanwezig te zijn. Hierdoor verliep de communicatie en aansturing vrijwel geheel online. Zelfs in een digitale omgeving voelde dit als een warme en fijne werkplek waar de BMGN-redactie en het KNHG-team veel geduld en begrip toonden. Deze werkervaringsplek heeft mij veel ervaring gebracht op het gebied van wetenschappelijke publicaties en heeft mij meer inzicht gegeven in het historische werkveld.
Mijn voornaamste taak betrof het assisteren van redacteur Hans Spijker bij het redigeren van de BMGN-recensies. Daarnaast was ik ook deels verantwoordelijk voor het schrijven van sociale mediaberichten om de recensies online te promoten. Ik heb veel geleerd van het aanschrijven van mogelijke recensenten en de toon die bij een dergelijk contact past. Op deze manier heb ik breder zicht gekregen op historici in de academische wereld.
In dit jubileumjaar mocht ik het archief van de BMGN-LCHR onderzoeken. De verzamelde data kunnen worden gebruikt voor de artikelen die volgend jaar in de jubileumeditie zullen verschijnen. In deze periode spraken managing editor Tessa Lobbes en Hans veel met mij over het redactiewerk, maar ook over mijn persoonlijke ontwikkeling en wat ik graag zou willen leren. Daarnaast werd ik ondersteund bij de zoektocht naar een vaste baan. Dit laat heel duidelijk de betrokkenheid zien van het team, die ik als zeer prettig heb ervaren.
Het meest trost ben ik op mijn bijdrage aan het themanummer ‘Child Separation: (Post)Colonial Policies and Practices in the Netherlands and Belgium’. Voor dit nummer heb ik geholpen bij het proeflezen en redigeren van de artikelen. Daarnaast mocht ik ook de beeldredactie ondersteunen, waar ik heb geleerd dat er heel zorgvuldig en voorzichtig moet worden omgesprongen met het benoemen en verbeelden van (adoptie)kinderen. In de meeste gevallen was het niet precies duidelijk wie er op de afbeeldingen stonden, waardoor het lastig was toestemming te vragen aan de (adoptie)kinderen, dan wel aan de nabestaanden. Uiteindelijk is er een prachtig themanummer uitgerold met mooi uitgebalanceerde artikelen, waar de redactie naar mijn mening heel tevreden over mag zijn.
Ten slotte kan ik wel stellen dat ik het afgelopen jaar erg heb genoten als deel van het KNHG-team. Ik zou het geschiedenisstudenten en pas-afgestudeerde historici dan ook erg aanraden om een halfjaar als redactie-assistent bij de BMGN-LCHR aan de slag te gaan. Daar krijg je zeker geen spijt van. Heel veel dank aan de BMGN-redactie en het KNHG-team. Ik hoop jullie allemaal weer te mogen begroeten op het jubileumfeest in juli 2021.