Ik herinner me dat ik hier bij de start van mijn stageperiode op 1 december vorig jaar door de voordeur van het Huygens ING liep. Een ietwat vreemde ervaring, met mijn oude Alma Mater, de geschiedenisfaculteit van de UvA, zo vlak om de hoek. Na een flink pak papier opgehaald te hebben bij de balie liep ik, met de toenmalige communicatiemedewerker Hadewijch Zwart, naar een paar kleine kamertjes boven in het gebouw: het zenuwcentrum van het KNHG.
De afgelopen drie maanden heb ik mij zo’n drie dagen per week ingezet voor de nieuwsbrieven, tweets, websites, posts, borrels en andere uitgaande informatie – wellicht heeft u daarvan wel het een en ander voorbij zien komen. Mijn doel is altijd geweest om nooit te stoppen met leren. Helaas blijkt dat in het werkzame leven niet altijd even gemakkelijk te zijn. En dus was het bijzonder fijn dat ik weer aan de basis stond van al deze teksten en strategieën.
Vandaag, 26 februari, is het mijn laatste werkdag hier op het bureau; nu niet meer met Hadewijch maar met Pepijn, die haar taken op zich heeft genomen. In deze periode heb het vakgebied nauwlettend in de gaten gehouden. Daarin heb ik grote idealen gezien, een aantal karakters ontmoet en vooral geleerd over de verschillende plekken waar je geschiedenis kunt tegenkomen. Ik hoop dat het me gelukt is om sommigen van u wat leesplezier te gunnen, terwijl ik anderen heb geattendeerd op de veranderingen in het vakgebied en een enkeling misschien wel heb verwezen naar zijn of haar toekomstige baan. Maar vooral hoop ik dat ik een bijdrage heb geleverd aan de zichtbaarheid van ons vakgebied!