Via Pieter Slaman ben ik, Larissa Schulte Nordholt, afgelopen najaar het bestuur van JongKNHG binnen gerold. Ik kende de organisatie en KNHG toen al wel langer en was onder de indruk van de activiteiten die JongKNHG organiseerde, zoals bijvoorbeeld de workshop over duaal promoveren. Bovendien hield ik mij al als bachelor student bezig met de Persona van de historicus. Het najaarscongres van 2014, Naar eer en geweten. Beroepsethiek en de persona van de historicus, sprak mij destijds erg aan. Toch volgde ik de organisatie lange tijd vanaf een afstandje omdat ik tussen 2015 en 2017 in het buitenland verbleef voor studie, eerst in Cambridge en daarna in Parijs. Het is daarom bevredigend om mij nu eindelijk actief in te kunnen zetten voor KNHG.
Sinds september 2017 ben ik weer terug in Nederland en werkzaam als promovendus bij het instituut voor Geschiedenis in Leiden. Ik doe daar onderzoek naar de historiografie van de General History of Africa/l’histoire générale de l’Afrique, een grootschalig en meerdelig historisch project van UNESCO ten tijden van de dekolonisatieperiode in Afrika. Mijn onderzoek richt zich op de vraag hoe historici die de GHA schreven en redigeerden zich mentale dekolonisatie, of Afrikanisering van de geschiedschrijving, voorstelden tussen 1960 en 1990. Hoe historici deze geschiedschrijving vorm gaven en de geschiedfilosofische vraagstukken die kwamen kijken bij het schrijven van een Afrika-centrische geschiedenis speelt daarbij een belangrijker rol. De historici en beleidsmakers van UNESCO waren er daarbij op gebrand zo inclusief mogelijk te zijn en probeerden zo veel mogelijk verschillende Afrikaanse nationaliteiten mee te laten schrijven. Men nam een wetenschappelijk activistische houding aan.
Als bestuurslid voor JongKNHG ben ik daarom vooral geïnteresseerd in de rol van de historicus en de invloed die zij of hij uitoefent op de geschiedenis die zij of hij schrijft. De raakvlakken tussen het persoonlijke en het academische intrigeren mij en vooral hoe het een het ander kan belemmeren – bijvoorbeeld met betrekking tot zwangerschap. Identiteitsvorming en geschiedenis zijn innig met elkaar verweven en juist daarom functioneert de geschiedenis van de geschiedschrijving zo goed als een reflectie op onze beroepsidentiteit.
Ik ben daarom erg blij een bijdrage te kunnen leveren aan de beroepsvereniging voor historici en hoop de komende tijd veel te leren en te kunnen bijdragen!