Jonas Créton is Junior Adviseur bij Jonge Honden
Jonas Créton
‘Wij zijn een junior adviesbureau voor de publieke en semipublieke sector. “Junior adviesbureau” houdt in dat we medewerkers met maximaal twee jaar werkervaring selecteren. Daardoor kunnen we een jonge en tegendraadse blik met ons meebrengen. We geven management- en organisatieadvies, communicatieadvies, werken als projectsecretarissen et cetera voor gemeentes, provincies en stichtingen. We zijn een adviesbureau met een maatschappelijke visie.
Als junior adviseur werk ik aan verschillende projecten. Momenteel ben ik bezig met een opdracht voor Wandelnet, de belangenvereniging voor wandelaars. Voor hen werk ik als medewerker belangenbehartiging en heb ik contact met allerlei organisaties over wandelroutes. Deze manier van werken lijkt een beetje op detachering, maar het grote verschil is dat wij gezamenlijk dit bedrijf runnen en werken op opdrachtbasis. Af en toe faciliteer ik ook bijeenkomsten en evenementen.
Vorig jaar ben ik afgestudeerd van de master Geschiedenis van Politiek en Maatschappij. Ik had toen niet verwacht dat ik dit werk zou gaan doen. Tijdens mijn afstuderen heb ik wat rondgekeken en brieven verstuurd. Aanvankelijk had ik een stage op het gebied van public affairs op het oog bij commerciële bedrijven, maar via-via ben ik bij Jonge Honden terechtgekomen. Vooraf had ik helemaal niet de verwachting dat dit is wat ik wilde gaan doen. Het voelt een beetje als een uitstel van mijn daadwerkelijke beroepskeuze, omdat ik nu heel veel verschillende functies vervul voor verschillende organisaties. Ik kijk nu als het ware langer rond, maar ben wel verzekerd van maandelijks loon en ontwikkeling.
Ik merk dat ik een eigen werkstijl heb die overeenkomt met de aanpak tijdens mijn studie. Ik ben erg onderzoekend en kan diep graven, en ik vind het leuk om iets tot op de bodem uit te zoeken. Dat kan ook een valkuil zijn, zoals bij een scriptie. Mijn voorkeur ligt wel bij de echte verdieping, in plaats van veel dingen tegelijkertijd op globaal niveau bekijken. Als ik een dossier voor mijn neus krijg, vind ik het leuk om dingen te traceren en meerdere perspectieven te overwegen. Dat is wel historicus-eigen, denk ik.
Het was tijdens de opleiding wel moeilijk om een idee te krijgen van de breedte van het werkveld. Je weet dan nog niet zo goed waarop je zou kunnen solliciteren. Dan wordt openbaar bestuur vaak een voor de hand liggende optie. De actuele relevantie van historische perspectieven komt wel terug in de opleiding, maar wat ik gemist heb vanuit geschiedenisperspectief is wat je als historicus zou kunnen toevoegen aan bepaalde organisaties. Meer dan bij bijvoorbeeld technische studies heb ik het gevoel dat historici op veel verschillende plekken terecht kunnen komen. Mensen van onze master hebben een heel breed scala aan opties.
Achteraf lijkt een professionele loopbaan volgens een heel logische lijn te verlopen, maar op het moment zelf doe je ook maar wat; je neemt een gok. Toevallig had ik een kennis die bij Jonge Honden werkte. Wat wel heeft meegespeeld, is dat mijn loopbaan nog niet vastligt. Ik kan na mijn tijd bij Jonge Honden nog van alles kiezen. In het verleden heb ik een halfjaartje de bachelor Liberal Arts and Sciences gedaan; die keuzevrijheid en het verkennen van verschillende mogelijkheden sprak me ook aan bij Jonge Honden. Geschiedenis studeren was het resultaat van negatieve selectie: ik heb gekeken wat ik écht niet leuk vond en dat weggestreept. Geschiedenis bleef over. Tijdens het solliciteren deed ik ook aan negatieve selectie, maar wist ik van veel banen niet of ik ze echt kon uitsluiten. Het is dus fijn om de mogelijkheden breed te houden.
Wat ik jonge historici zou willen aanraden, is om niet te veel gewicht te hangen aan je eerste baankeuze. Volg ook je gevoel. Op deze leeftijd blijven zo weinig mensen drie jaar hangen bij een bedrijf. Neem dus vooral de sprong in het diepe.’
Wil je contact opnemen met Jonas? Stuur hem een e-mail!