Terwijl de beeldvorming de jaren zestig sterk koppelt aan ontkerkelijking en secularisering, loont het de moeite om na te gaan hoe het nu werkelijk met kerk, geloof en religie ging in deze periode. Is dit de fase waarin de grote neergang zich inzette? En zo ja, hoe kunnen we die neergang als historici documenteren en begrijpen? Gingen hier de sporen van nationale identiteit, publieke moraal en christendom uiteen, en in hoeverre is daarbij sprake van een verschil tussen Nederland en België? Of loont het de moeite om de vraagstelling juist om te draaien: waar en hoe manifesteerde religie zich in deze periode van grote maatschappelijke transities? Welke nieuwe vormen van religieus engagement deden zich voor? Hoe duidden Belgische en Nederlandse tijdgenoten van de ‘de jaren zestig’ zelf de religieuze uitdagingen en ontwikkelingen, het idee van secularisering en de zoektocht naar een samenbindende publieke moraal? In welke mate was de periode van verandering ook een periode van behoud?
Het Trajecta-congres ‘Religie en revolutie. De jaren zestig en de religiegeschiedenis van de Lage Landen’ wil via die vragen komen tot een verrijking van de religiegeschiedenis van de jaren zestig. Alle informatie over het congres vindt u hier. Het wordt online georganiseerd en de deelname is gratis, maar we vragen wel om u vooraf in te schrijven.