In 1742 bevestigde de Amsterdamse classis van de Nederduits Gereformeerde Kerk onder grote belangstelling een West Afrikaan tot predikant. De nieuwe predikant, bekend onder de naam Jacobus Elisa Joannes Capitein, was jaren daarvoor als kind-slaaf naar Nederland gekomen.
Christelijk geloof en slavernij verenigbaar
Capitein’s faam was deels te danken aan zijn scriptie die verdedigde dat christelijk geloof en slavernij verenigbaar waren. Zijn bevestiging tot predikant maakt hem tot een bekende Nederlander. Kort na zijn bevestiging vertrok Capitein naar het fort Elmina (Ghana) om daar als geestelijk verzorger voor de WIC te gaan werken. Toen Capitein slechts een paar jaar later in Elmina overleed, was het Nederlandse publiek hem echter grotendeels vergeten.
Hervertelling
Het verhaal van Capitein is overbekend. Meestal wordt Capitein neergezet als een rariteit, een mislukkeling, of een spreekbuis van de WIC. Deze lezing geeft een hervertelling van het levensverhaal van deze opmerkelijke man door zijn verhaal in breder perspectief te zetten. De lezing probeert Capitein enerzijds te begrijpen in relatie tot de opkomende anti-slavernij beweging en anderzijds hem te beschouwen als exponent van de kosmopolitische, Afrikaans-Europese wereld aan de kust van Ghana, nl. als een man laverend tussen twee werelden.