Op 20 oktober 1944 verklaarde de Nederlandse regering in ballingschap in Londen alle Duitsers in het Nederlands koninkrijk tot vijandelijk onderdanen. Wat was de impact van dit Nederlandse beleid voor Duitse Nederlanders en de generaties die volgden? Naar aanleiding van haar boek ‘Afrekenen met de vijand’ gaat Marieke Oprel hierover in gesprek.
Direct na de bevrijding nam de overheid al de bezittingen van deze Nederlandse Duitsers in beslag, ongeacht hun politieke voorkeur of gedrag tijdens de oorlog. Van Duitsers die al decennialang in Nederland woonden en werkten tot Nederlanders die door een huwelijk automatisch de Duitse nationaliteit hadden gekregen, allen kregen te maken met de gevolgen van deze anti-Duitse maatregelen. Zelfs Joden die uit Duitsland waren gevlucht werden behandeld als vijandelijk onderdaan. Veel Duitse Nederlanders probeerden een ‘ontvijandingsverklaring’ te krijgen, en zo hun bezit terug te krijgen. Dat was niet makkelijk: ze moesten aantonen dat ze zich als ‘goede Nederlander’ gedragen hadden in de oorlog. Maar wat is een ‘goede Nederlander’? Die vraag beantwoordde niet elke ambtenaar hetzelfde. In dit programma buigen we ons over de ingrijpende gevolgen die dit beleid had voor Duitse Nederlanders en de generaties die volgden.
Bij de ingang van de zaal word je gevraagd om je coronatoegangsbewijs te tonen.
Dit programma is ook online bij te wonen.