De Kinderboekenweek is begonnen! En dit keer met een voor historici wel heel bijzonder thema: En toen? Speciaal voor deze gelegenheid staan leden van het KNHG-bestuur en medewerkers van het bureau stil bij het favoriete historische boek uit hun jeugd. Welke boeken maakten indruk en waarom?
Antia Wiersma
‘Eind jaren zeventig van de vorige eeuw verschenen van de hand van Thea Beckman drie vuistdikke boeken over de Honderdjarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland. Hoofdpersoon van het verhaal was het fictieve personage Marie-Claire, die met man en geadopteerde kinderen de kant van de Fransen koos en allerlei militaire en politieke avonturen beleefde. In de verhalen figureerden ook de nodige echte historisch figuren, zoals de mythische boerenleider Bertrand du Guesclin. Ik verslond de boeken en heb heel lang gedacht dat Marie-Claire en de haren echt geleefd hadden. Beckman beschreef deze complexe en langdurige geschiedenis beeldend en gedetailleerd met, passend in de tijdgeest, een jonge, onafhankelijke vrouw als hoofdpersoon van dit verhaal. Dat sloeg bij mij als meisje van de jaren tachtig, de tijd van een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, natuurlijk aan. De boeken zorgden er bovendien voor dat ik meer wilde weten over de gebeurtenissen maar vooral over Marie-Claire, du Guesclin en de andere personages. En toen ik met mijn ouders op vakantie naar Bretagne ging, stond een bezoek aan Rennes en het huis van du Guesclin op de Mont Saint Michel vanzelfsprekend op het programma. Kortom, Thea Beckmans boeken voedden mijn liefde voor geschiedenis. De handtekening die ik vergaarde tijdens het gastcollege van Beckman in mijn eerste jaar als geschiedenisstudent, koester ik nog steeds.’
Renate Wijmenga. Foto: Dirk Hol
‘De eerste keer dat ik het boek Oorlogswinter van Jan Terlouw las, kan ik mij nog goed herinneren. Het was Sint Maarten en ik had de eervolle taak van mijn ouders gekregen om elke keer de deur open te doen wanneer een groepje kinderen aanbelde. Het boek fascineerde mij enorm; de personages kwamen tot leven en de hoofdpersoon was ongeveer even oud als ik toentertijd, wat maakte dat ik echt kon wegdromen. De irritatie groeide dan ook met elke keer dat de deurbel ging, omdat ik mij echt weer uit het verhaal moest ontworstelen. Voor mij is dit boek een echte aanrader voor elke jonge lezer om in aanraking te komen met de onzekerheid, spanning, het verraad en bedrog die tijdens de Tweede Wereldoorlog heersten. De nieuwsgierigheid naar die tijd groeide met elke pagina die ik omsloeg. Het maakte daarnaast ook dat de voorwerpen uit het Verzetsmuseum een verhaal kregen en de kranslegging tijdens de Nationale Herdenking een gezicht. Geschiedenis kwam op die manier voor mij echt tot leven. En hoewel de gebeurtenissen in het boek misschien niet helemaal waargebeurd zijn, zijn de overgeleverde verhalen van iedereen die de oorlog heeft meegemaakt minstens zo fascinerend en het beschrijven waard.’